Voor haar blog www.genietmetminder.nl gaat Tina met verschillende mensen uit verschillende lagen van de samenleving in gesprek, ieder persoon uniek op zijn eigen manier. Ook is ze in gesprek geweest met Jonas, voor de meeste mensen uit Meppel geen onbekend persoon. Wat gaat er schuil achter de glimlach van Jonas?
Achtergrond
De 63 jarige Jonas Moorrees is geboren in Nieuw Guinea en heeft daar tot zijn 8e samen met zijn ouders en de 8 andere kinderen van het gezin gewoond. Na zijn 8e jaar zijn ze vertrokken naar Nederland. Hij geeft aan een goeie jeugd te hebben gehad. Hij heeft gewoond in Amersfoort, Genderingen en daarna zijn ze gaan wonen in Echten, een klein plaatsje tussen Hoogeveen en Meppel. Daar heeft hij op de lagere school gezeten. Na de lagere school is hij verder gaan leren op het gymnasium. Ook heeft hij onderwijs gevolgd op het HBS (Hoger Burger School) en heeft hier ook zijn diploma behaald en op de HTS (Hoger Technische School). Daarna is hij mensenwetenschappen gaan studeren in Groningen. Daar heeft hij zijn bachelor behaald. In Groningen ging het niet helemaal goed, hij is daardoor ook even gestopt met studeren. Hij voelde zich ook niet altijd helemaal thuis tussen de andere studenten. Hij geeft aan dat iedereen het maar over één onderwerp had en dat vond hij saai.
Andere weg ingeslagen
Jonas is erg geleerd, dit is voor hemzelf soms best weleens lastig. Na Groningen heeft hij verschillende beroepen gehad. Hij heeft o.a. bij de politie gewerkt. Zijn vader was vroeger ook politieagent, vandaar misschien die interesse. Na zijn politie carrière is hij gaan werken bij de PTT en daarna is hij in militaire dienst gegaan. Toch wou hij graag het studeren weer oppakken. Hij wou graag psycholoog worden. Hij is naar Amsterdam gegaan en is verder gaan studeren aan mensenwetenschappen. Maar helaas pakte dit voor hem anders uit dan verwacht. Hij gaf aan dat hoe langer hij studeerde hoe verder hij van zijn geloof afdwaalde en dit wilde hij niet. Mede daardoor is hij gestopt met zijn studie. Momenteel woont hij met veel plezier in Meppel en de mooiste plek van Meppel vindt hij het kerkplein. Daar is hij dan ook vaak te vinden.
Psycholoog
Toen ik hem vroeg waarom hij graag psycholoog wilde worden, gaf hij aan dat hij graag andere mensen wilde helpen. En ook verder in het gesprek merk ik op dat Jonas iemand is die het beste met een ander voorheeft en graag een ander helpt. Jonas gaf aan dat hij het jammer vindt dat hij geen psycholoog geworden is. En
al nadenkend zei hij dat het ook wel weer een eenzaam beroep is. Jonas is van mening dat eigenlijk elke psychologie student een psycholoog is. Het begin van de studie vond hij nog wel te overzien en kon hij dingen nog wel volgen, maar hoe verder de studie vorderde hoe moeilijker het werd. Uiteindelijk is Jonas gestopt met de studie. Hij heeft zich altijd willen specialiseren in het vak maar hij vond het moeilijk om een keuze te maken. “Mensen van een angst afhelpen dat wil nog wel, maar grotere problemen oplossen is moeilijker en dan moet je toch echt wel met een heel team gaan samenwerken. ́
Het geloof en dagelijkse bezigheden
Jonas is erg gelovig en gaat ook graag naar de kerk. Hij gaat dan naar de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt in Meppel. Wanneer hij in de Bijbel leest of bidt wordt hij rustig in zijn hoofd. Soms heeft hij dat nodig. Doordat hij zo geleerd is denkt hij ook heel veel na. Soms is hij blij, maar soms heeft hij ook tranen in zijn hart. In Meppel heeft Jonas op de markt gewerkt en verder is hij straatmuzikant geweest. Hij verdiende hier bijna niks mee, maar deed het voornamelijk voor zijn plezier en om andere mensen blij te maken. Jonas houdt van blije enthousiaste mensen. Maar wanneer hij wel een beetje geld verdiend had dan kocht hij daar vaak broeken voor.
Dankbaar
Over de Nederlandse regering is Jonas erg tevreden. Er is veel welvaart in Nederland gaf hij aan. Ook vond hij dat er goed voor hem gezorgd wordt. Jonas woont wel zelfstandig maar krijgt hulp met zijn nanciën. Ook mag hij graag in het inloophuis komen. Hij is daar zelfs PR man en beheert er de bar. Wel geeft hij aan te werken wanneer het hem uitkomt. Het enigste minpuntje over onze overheid wat hij kon bedenken is dat er wordt bezuinigd op de ouderenzorg en dat ouderen langer thuis moeten blijven wonen. Dat vond hij wel heel erg.
Uiteraard vroeg ik Jonas of hij ook materialistisch ingesteld is. Hij gaf te kennen dat geld toch wel gemakkelijk is, maar dat het nadeel van geld is dat je dan steeds meer wilt. Het is nooit genoeg. Mensen willen graag meedoen. Toen ik hem de vraag stelde wat hij belangrijker vond, veel geld of veel vrije tijd zei hij dan ook volmondig: veel vrije tijd. Jonas is erg dankbaar en is vooral heel dankbaar dat hij nog leeft. Het belangrijkste voor Jonas is dat je geluk vindt bij God. Wat mij opviel is dat Jonas ondanks de weinige bezittingen die hij heeft toch een heel positief en dankbaar mens is. Het leed van de wereld trekt hij zich erg aan. Hij heeft betrekkingswaan, dat houdt in dat hij gebeurtenissen zo interpreteert alsof ze specifiek op hem gericht zijn. Hij kijkt dan ook zo min mogelijk tv en ook het nieuws op de radio luistert hij liever niet. Ook kan hij moeilijk omgaan met mensen die heel boos tegen hem doen.
Ik heb gevraagd of Jonas nog iets wilde zeggen tegen de lezers van mijn blog. Wat hij daarop zei was dit: “Probeer met God te leven en geef liefde aan een ander in welke vorm dan ook!”
Recente reacties